حرکات غیر ارادی (INVOLUNTARY MOVEMENTS) در اختلال تبدیلی (conversion disorder) یا اختلال عصب شناختی عملکردی (functional neurological disorder) شامل :

تغییر در گام برداشتن و حفظ تعادل

گام برداشتن

اختلال در گام برداشتن،  انحراف از الگوی طبیعی حرکات در راه رفتن است. با راهنمایی های متخصص اختلال حرکتی، فیزیوتراپ ها و کاردرمان ها می توان روش هایی برای جبران اختلال در گام برداشتن آموزش داد. داشتن  فعالیتهای بدنی تا حد ممکن به  حفظ قدرت و استقلال عضلات كمك می كند. افراد مبتلا به اختلال در گام برداشتن اغلب در اماكن عمومی، از افتادن هراس دارند و نگران هستند که دیگران درك نكنند كه مشکلات حرکتی آنها خارج از كنترل آنها است. چشم انداز مثبت و حس خوب شوخ طبعی ابزار مطلوبی هستند که افراد مورد اشاره می توانند از آنها برخوردار باشند.

كشیدن پا/پاها

کشیدن پا یا پاها هنگامی رخ می دهد که بدن احساس جهت گیری دارد و قرار گرفتن ]درجهت[دچار اختلال می شود زیرا سیگنال های حسی از عضلات به مغز نیز با قطعی مواجه شده اند .کشیدن پا/پاها خطر آسیب دیدگی را افزایش می دهد به این دلیل که احتمال لغزش و افتادن افزایش می یابد.بمنظور کمک به پیشگیری از تلو تلو خوردن و افتادن، می بایست دقت شود که در هنگام گام برداشتن، هریک از پاها به طور کامل از زمین بلند شوند.

جمود حرکتی

جمود در گام برداشتن، معمولا" هنگام راه رفتن و یا تلاش برای راه رفتن رخ می افتد که به واسطه آن شخص نمی تواند حرکت کند. این وضعیت به گونه ای است که  احساس می كنید پاهای شما لنگر انداخته و یا  در زمین ریشه دوانده  است. این حالت معمولا زمانی اتفاق می افتد که تغییری در سطح پیاده رو مانند رفتن از یک اتاق فرش شده به کاشی شده،  نزدیک شدن به پله ها و یا سوارشدن و پیاده شدن از آسانسور بوجود می آید. اضطراب در مورد پیاده روی می تواند تعداد دفعات جمود را افزایش دهد. مدت زمان جمود از چند ثانیه تا چند دقیقه متفاوت است. برای مقابله با حوادث جانبی جمود حرکتی، تغییرات سطح ]زمین[ را به عنوان موانعی تلقی کنید که باید برآن پا نهاد.

شروع و خاتمه تردید

شروع و خاتمه «تردید» در ابتدا و انتهای پیاده روی اتفاق می افتد. در شروع تردید، شخص در موقعیت راه رفتن است، اما نمی تواند حركت را آغاز كند. هنگام توقف تردید، فرد در حال راه رفتن است و به طور ناگهانی متوقف می شود. تمرکز بر روی حرکات شروع/توقف تردید را بهبود می بخشد.

مقابله با جمود و تردید در حرکت کردن/توقف کردن:

•        لگن خود را از سمتی به سمت دیگر/ از راست به چپ چند بار متمایل كنید و تكان دهید. این شیوه به شما اجازه می دهد احساس لنگر / ریشه را تغییر دهید. یک گام به جلو بردارید هنگامی كه در حال حركت دادن لگن خود هستید. هنگامی كه  لگن خود را متمایل می كنید وزن خود را به یک طرف تغییر میدهید که موجب می شود به جلو  راحت تر گام بردارید. زمانیكه به سمت چپ متمایل می شوید پای راست شما وزن كمتری را تحمل می كند بنابراین شما گامی با پای راست به جلو می نهید. (با پای راست به گام چپ متمایل شوید).

یا

•        با صدای بلند یا آهسته قدمهایتان را بشمارید.

مهم است که بیش از حد از این روش استفاده نكنندزیرا مغز ممکن است به آن  متکی شود، همیشه سعی کنید ابتدا به طور طبیعی حركت كنید.

تعادل

اختلال در تعادل موجب می شود شما هنگامی که «نشسته، ایستاده،درحال رسیدن، خم شدن و یا راه رفتن»هستید احساس ناپایداری ]یا لرزش[ كنید. تعادل درنتیجه همكاری چند سیستم بدن بوجود می آید: سیستم بینایی (چشم)، سیستم دهلیزی (گوش) و حس درک عمق (احساس بدن نسبت به مكانی كه در فضا قرارگرفته است). هنگامی که در تعادل خود دچار اختلال می شوید، نمی توانید راست قامت بایستید. شما ممکن است تلو تلو خورده، بیفتید و یا قادر به ایستادن نباشید.

اختلالات تعادل ممکن است با موارد ذیل همراه باشد:

•        سرگیجه

•        دوران سر

•        سبكی سر

•        احساس گیجی و منگی

•        مشكل درخواندن

•        مشكل در بینایی

•        عدم تعلق

•        حالت تهوع

•        غش

•        خستگی

•        اضطراب

•        تمركز ضعیف